Ο Εμίλ Ζολά (1840-1902) δεν χρειάζεται κανενός είδους παρουσίαση καθώς είναι φυσιογνωμία μέγιστης εμβέλειας με συγγραφικό, κοινωνικό και πολιτικό έργο που, παρά το πέρασμα του χρόνου, παραμένει σύγχρονο και εξακολουθεί να ασκεί επιρροή στον πολιτισμό και τις συνειδήσεις των σημερινών ανθρώπων. Το έργο του ΝΑΝΑ, γράφτηκε το 1880.

Η Νανά, ηρωίδα-σύμβολο του Ζολά, συνώνυμο της σεξουαλικής φαντασίωσης μέχρι και σήμερα, σχεδόν ένα και μισό αιώνα αργότερα, με την παράσταση του ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ, μεταφυτεύεται στην Αθήνα, στα τέλη της επταετούς δικτατορίας των συνταγματαρχών. Κοπέλα ταπεινής καταγωγής που «μοιάζει σαν να βγήκε απ’ τα σκουπίδια», σύντομα εξελίσσεται σε «φυσικό φαινόμενο» και «δύναμη κακού». Με πρωτοφανή κυνισμό και αμοραλισμό, η Νανά, στο σύντομο πέρασμά της από ένα ήδη μολυσμένο και διαπυημένο περιβάλλον διαπλεκόμενων «παραγόντων», ανθρώπων του θεάτρου, καιροσκόπων, αεριτζήδων, χαφιέδων και μαστροπών, εκμαυλίζει, μολύνει, διαφθείρει, κατατρώει και καταστρέφει συνειδήσεις, περιουσίες και ανθρώπους καθ’ οδόν προς την δική της αναπότρεπτη έξοδο.