Ο πατέρας μου ζει σ' ένα βασίλειο και παίζει κιθάρα στον Βασιλιά.

Ο πατέρας μου δεν ξέρει τι σημαίνουν γηρατειά.

Στο βασίλειο που μένει ο πατέρας ο χρόνος είναι νύμφη.

Ο πατέρας μου είναι εκείνο το τριαντάφυλλο που κόψατε μέσα στην μισαλλοδοξία σας.

Ο πατέρας μου περιμένει στη σειρά των κοινωνικών παντοπωλείων.

Ο πατέρας μου γιορτάζει τον μόχθο του μέσα σ' ένα μπλε Volkswagen κρατώντας ένα γαρύφαλλο στο χέρι.

Ο πατέρας μου είναι οι σωλήνες ύδρευσης μέσα στα θερινά ξενοδοχεία.

Ο πατέρας μου είναι τα θλιμμένα απογεύματα μπροστά στα δελτία ειδήσεων.

Ο πατέρας μου είναι ένας αδέσποτος ελεύθερος σκύλος.

Ο πατέρας μου είναι το πιάτο που περισσεύει στο μεσημεριανό τραπέζι.

Ο πατέρας μου είναι τα ληγμένα φάρμακα που δεν θεραπεύουν πια.

Ο πατέρας μου είναι Καρκίνος, αυτοκαταστροφικός αισθηματίας.

Ο πατέρας μου είναι οι άσπρες τούφες των μαλλιών μου.

Ο πατέρας μου με περιμένει στα γκισέ των δημοσίων υπαλλήλων.

Ο πατέρας μου είναι η έμπνευση που όλοι φοβόσαστε.

Ο πατέρας μου είναι εκείνο το μελαγχολικό τραγούδι που σας κάνει να δακρύζετε.

Ο πατέρας μου είναι εκείνος ο μπόμπιρας που μόλις έκανε τα πρώτα του βήματα.

Ο πατέρας μου είναι αποχαιρετισμός σ' ένα λιμάνι.

Ο πατέρας μου μοιάζει με θάνατο τις Κυριακές.

Ο πατέρας μου είναι όλα τα σ' αγαπώ που δεν ειπώθηκαν στην ώρα τους.

Ο πατέρας μου είναι τα παράνομα φιλιά των ερασιτεχνών ποιητών.

Ζερζεβούληδες φουστανελάδες είναι οι φίλοι του πατέρα μου.

Ανυπότακτα και άτακτα παιδιά όλα τα σπέρματα του πατέρα μου.

Ο πατέρας μου είναι το άδειο πορτοφόλι γεμάτο με φωτογραφίες των αγαπημένων.

Ο πατέρας μου είναι εκείνο το φεγγάρι που αποχαιρέτησες ένα ξημέρωμα.

Ο πατέρας μου είναι η τελευταία ελπίδα στους διαδρόμους των νοσοκομείων.

Ο πατέρας μου είναι βασιλιάς κι εγώ για το χατίρι του έγινα βασιλόφρων.